اختلافات جریانی در وریسسیون در ایران، ناشی از درون جمعی آنها به سوی آینده های محتوم و دست نیافتنی است. آنها به جای چشم بستن به گذشته که غالبا آتش دردهای قدیمی در دلهای آن نهفته است. در هر آینده ای هم رنج های محتمل گذشته را می یابند و از همین رو با هر گامی که به پیش می نهند، دو قدم به پس می گذارند.

در هیاهوی اپوزیسیون فعلی کشور برنامه های اجتماعی شفاف و روشن و منطقی برای نهادسازی و ساختار سازی که باعث ایجاد آرزوها و آزمانهای مردم شنیدنی می شود. سوگمندانه همگان هر کاروسی را به درشتی فریاد می زند و هر امیدی را به نرمی نجوا میکنند. همه اینها در شرایطی است که جامعه ایران به گفتگوی صادقانه و روشن جستجوی راه های منطقی و امکان رسیدن به جنبش های فراگیر برای یافتن رهبری قاطع و تحقیقات برای ایرانیان آزاد و آباد نیازمند است.

چگونه می توانم این مفصل را حل کنم؟

به گمان می بخشی از گفتمان اپوزیسیون ایرانی با مطالب جامعه ایران تفاوت ماهوی دارد و در بسیاری از موارد شکاف سالی است اختلاف در نگاه گروههای مختلف جمعیتی است. مهم ترین شکاف میان درخواست ها را جامعه ایران داشت از این است که به مطالبی و خواسته ها و خواسته های واقعی بپردارد در واقع گروههای مختلف اپوزیسیون هر آدام قیایی را برای قامت ایران آینده دوخته است که قضاوت آن قبا مناسب با قامت غالبا علسار است به جامعه امروزی اندازه در واقع مشکل پوشتی فقط مشکل زبان با جمهوری اسلامی نیست. کلی جامعه ایران با اپوزیسیون هم تفاوت در نوع و اندازه و جنس پوشش خود دارد.

برای شناسایی مطالب اساسی مردم ایران کاوش عمیق تری در بات نیازهای نسل جوان امروز نیاز است. این سئوال بیراه نیست که خلیفه ایران جامعه جهانی است که داده ای میان سال است، اما مطالب نسل امروز از هفتادانی ها و هشت ها نشان می دهد که خواسته های عموم جامعه ایران بیشتر خواسته های فرزندان تا خواسته های والدین استاد هشتادی ها و هشتادی ها هم تجربه های نسل هاری و را دارند و هم مثل اصل بخاهی و شستی التک خورده های تربیت پدر شکارهستند.

خواسته های نسل امروز چیست؟

اگر حسش بین زندگی آزادی را به عنوان بخش جامعه معیار کنیم، این جامعه در گام نخست در پی آزادی فردی است. آزادی فردی آرزوی جهانی است که جامعه ایران از آن سخن می گوید اما از آن تصور واقعی و واقعی نداری برای کسی که در جامعه آزاد و باز نشده است. توصیف آزادی یک زندگی مانند توصیف دنیای مملو از رنگ برای نایاست، آزادی افراد به خوبی درک می شوند.

که مورد نیاز جامعه و نهادها برای حفظ و بقای آزادی فردی نیز برای آحاد جامعه صورت می گیرد. در واقع فرد را زمانی به آزادی دست می داند که وظایف و مسئولیت های ناشی از آزادی را اعدام می دهد. جامعه ایران نیازمند داشتن رشد اقتصادی است. اما رشد اقتصادی فقط یک مقوله نبوده و با عدد و رقم قابل بیان نیست. در واقع راشد اقتصادی نیازمند داشتن امکانات رشد اقتصادی برای کل جامعه است و فقط با یک زندان پایین به بالا صورت می گیرد. برای رسیدن به رشد اقتصادی افزایش توانمندی های کیفی جامعه از پایین به بالا نیاز است.

از سوی دیگر موضوع هویت برای افراد جروه لاینفک آزادی فردی در جامعه آزاد است. در حال حاضر برخی از جنبه های هویتی مانند هویت و جلست و مذهبی در ایران فعلی تا میدی قابل درک و فهم است اما برای رسیدن به یک جامعه آزاد رابطه سیاست و انواع هوست و دستاهایی افراد به هویت فردی، ماهی، مذهبی رای حسیت و سایر انواع هویت های مورد نیاز برای روشن شدن و نظمی ساسی برای رسیدن به این هویت ها جستجو می شنون موضوع عدالت و عدالت اجتماعی و پیوند آن با اقتصاد و آزادی های اقتصادی بسیار مهم است. عدالت اجتماعی نیازمند تعریف درستی از رابطه قدرت و ثروت است به شکلی که هیچکه از مانع رشد آزادی فردی، اجتماعی و اقتصادی نمی‌شود.

پیامها و درخواست کننده های مردم این ظرفیت را دارد که باعث تشدید انسجام و همبستگی اجتماعی شود و بیشتر به توسعه شکاف های اجتماعی و سیاسی تبدیل شود. راه حل هایی که برای ایران آینده در پیش بینی می تواند منجر به دستیابی به ایرانی آزاد و قدرتمند و دارای ویژگی خاص ایرانی شود. اگر احزاب و گروههای سیاسی امروز ایران جستجو کنند، یک نظریه حکمرانی برای ایران بسیار آسانتر خواهد بود. ای مان را برای رسیدن به آینده ای بهتر انجام دهیم تا حل دعواها و منازعات گذشته را انجام دهیم گذشته ها گذشته است و فردا بیش روی ماست.